برای آرمیتا گراوند و رنج های دختران سرزمینم

امروز خبر رسید آرمیتا گراوند بعد از 28 روز جدال بین مرگ و زندگی، تسلیم مرگ شد و از بین ما رفت. روح این دختر مظلوم شاد باشه و امیدوارم خدا به خانواده اش صبر بده.

درباره دلیل به کما رفتن آرمیتا حرف های مختلفی زده میشه. بعضیا میگن خود به خود اینطوری شده و بعضی های دیگه میگن به خاطر اینکه بی حجاب بوده، از جانب ماموران حجاب اجباری مورد حمله و آزار قرار گرفته.

من نمی تونم دقیقا بگم کدوم روایت درسته. اما ای کاش در جامعه آزاد و متمدنی زندگی می کردیم که حتی فکر اینکه یک دختر نوجوون ایرانی به خاطر یک متر پارچه کمتر یا بیشتر، ممکنه مورد چنین خشونتی قرار بگیره هم به ذهنمون خطور نمی کرد و اصلا نمی تونستیم چنین چیزی رو حتی به عنوان یک گزینه در نظر بگیریم.

به هرحال من با تفاوت قائل شدن بین دو موضوع «ججاب» و «اجبار در حجاب» مطمئنم بساط حجاب اجباری و هر چیز اجباری دیگه ای در زندگی و انتخاب های شخصی مردم پایدار نمی مونه ولی ای کاش کسانی که مدافع و معتقد به حجاب هستن، بدونن این راهش نیست و طوری رفتار کنن، که به جای دافعه و ایجاد حس نفرت در دیگران، جاذبه داشته باشن. یه جوری که آدم ها داوطلبانه به سمت انتخاب ارزش های اونها برن نه با زور و خشم و کینه ای که در نهایت باز از یک جایی مثل اعتراضات سال 1401 سر بیرون میزنه و باعث خسارت های گسترده ای به کشور میشه.

بعضی ها میگن این حرف ها رو نگو، فلانی ها تحملشو ندارن. ولی من میگم اعتراض داشتن به روندهای اشتباه در جامعه حق هر شهروندیه و بیان اعتراض به این شیوه (نوشتن در یک رسانه شخصی) از مدنی ترین و صلح آمیز ترین روش هاییه که هر انسان آزاده ای که نمی خواد به بدی ها و پلشتی ها عادت کنه و در مقابلشون سر فرود بیاره میتونه ، می تونه ازش استفاده کنه .اگر این مقدار هم تحمل نشه، وایییی بر چنین جامعه ای. با این حال اگر می خوایم جامعه مون پیشرفتی بکنه، باید هر کدوممون هر کجا هستیم یک قدم بیایم جلو و این نوشتن شاید همون قدم ساده من باشه که فعلا برای اصلاح جامعه از دستم بر میاد.

 

 

از یک مطالبه جدی اجتماعی تا یک لودگی تلخ / نه به حجاب اجباری کجا و نه به ماسک اجباری کجا؟

بعضی طرفداران حجاب اجباری در روزهای اخیر کمپینی تحت عنوان #نه_به_ماسک_اجباری راه انداختن تا مثلا اثبات کنن که چرا حجاب اجباری لازمه. قبلا هم کمپین های دیگه ای مثل #نه_به_شلوار_اجباری راه افتاده بود. اما اینا حواسشون نیست که چه قدر این کاراشون مضحکه و نه تنها با این لودگی ها نمی تونن قانون حجاب اجباری رو توجیه کنن، بلکه خرد خودشون رو هم زیر سئوال میبرن و نشون میدن که چه قدر سطح استدلالشون پایینه.

۱- اولا ماسک زدن حداقل در ایران در کل ایام شدت کرونا هیچوقت کاملا اجباری نشد. اینایی که این کمپین رو راه انداختن، از همون اول دچار نقض غرض شدن. چون اگه اهل فکر باشن میفهمن که حتی ماسک واسه پیشگیری از کرونای مرگبار هم که همه قبولش دارن، باز اجباری نبود. خیلی توصیه می شد اما بازم قانون کسی رو مجبور  نکرد.
. 
2- ماسک زدن در ایام بیماری کرونا، در جهت مقابله با یک ویروس موذی و مشخصه. مرد و زن هم نداره برای همه یکسانه. ربطی به اعتقادات هم نداره.  هیچ آدم عاقل و سالمی هم در هیچ جای دنیا علیهش کمپین راه ننداخت. مگر عده ای در کشور خاص ما برای لودگی و به مسخره گرفتن یک مطالبه اجتماعی جدی دیگران.

3- به جای اینکه با کمک روشهای مسخره و مقایسه های بی ربطی مثل ماسک اجباری بخوان مبارزه مدنی عده ای از مردم کشورمون با قانون حجاب اجباری رو تخریب کنن، بهتره حجاب اجباری و فلسفه شو با این موضوع مقایسه کنیم که آیا میتونیم به مردم بگیم که مثلا چون گاهی سرقت اتومبیل و دزدی موبایل اتفاق میافته کسی اتومبیل یا موبایلشو  از خونه بیرون نیاره؟ و اصلا چون سرقت از منازل هم اتفاق میافته، مردم کلا همیشه توی خونه هاشون باشن و مراقبت کنن؟🤔 مسلمه که نمیشه چنین چیزی گفت.
.
با اینکه همیشه در اجتماع احتمال بروز خطراتی هست، اما جامعه ای که مدیریت عقلانی بر اون حاکمه نمیاد برای همیشه زندگی همه شهروندانشو به خاطر وجود بعضی افرادقانون شکن یامتجاوز و عصیانگر محدود کنه. بلکه سعی خودش رو بر این میذاره که اون متجاوزان رو شناسایی کنه و تحت کنترل قرار بده تا آزادی ها و سبک زندگی شخصی شهروندان عادی و سالمش به خطر نیافته و دچار محدودیتهای آزاردهنده اونم برای همیشه نشه.
. 
پی نوشت:
.
1- گمونم نیاز به توضیح نیست که حرفم در تمام این متن درباره قانون حجاب اجباری بود، نه اصل حجاب. چون به نظرم اصل حجاب چیز خوبیه. اما در نظر همه یک شکل مشخص نداره که بشه با خط کش اندازه شو سانت کرد. و هر چی که باشه نهایتاً ارزشش به داوطلبانه و انتخابی بودنشه.
.
۲- امیدوارم اینجا یک حرف تکراری رو از دوستانم نشنوم. یعنی کسی نیاد بگه، «حجاب اجباری الان قانون کشور ماست و  همه باید قانون رو رعایت کنن.» چون از قبل جواب این حرف آماده است. هر چند به طور کل احترام و رعایت قانون واجبه ولی هر قانونی خوب نیست و شهروندان یک کشور حق دارن که برای تغییر قوانین اشتباه یا ظالمانه یا قوانینی که تاریخ مصرفشون گذشته و الان دیگه کاربردی ندارن، مبارزه مدنی کنن. طبیعتاً اگر ساختارهای حاکم بخوان به جای شنیدن حرف مردم و مواجهه منطقی با اینگونه مطالبات، همچنان با استفاده از ابزارهای قدرتی که در اختیارشونه به ت حمیل اون قانون اشتباه بپردازن به تدریج شکل مبارزه مدنی هم ممکنه تغییر کنه و در بعضی موارد خشونت آمیز بشه. امیدوارم در کشور ما برای چنین موضوعات ساده و اولیه ای کار به اونجاها نکشه. دیگه یادآوری نکنم که چیزهایی مثل برده داری و تبعیض نژادی و کاپیتولاسیون و ... هم یک زمانی قوانین بعضی کشورها و جوامع جهان بود. اما مردم حق داشتن که اون قوانین اشتباه رو نقض و باهاشون مبارزه کنن.

 

صفحه من در اینستاگرام: omidbromandi@