چند نکته پیرامون تجمع اعتراضی مردم به یاد استاد شجریان در مقابل بیمارستان جم

تجمع دیروز مردم مقابل بیمارستان جم و شعار دادن یا آواز خوندنشون به یاد مرحوم شجریان اگرچه به عنوان یک حرکت واقعا خودجوش سازماندهی نشده، نشان دهنده ارادت قلبی ملت به خسرو آواز ایران بود، ولی حداقل دو نکته تامل برانگیز داشت:

۱- کی ما مردم ایران بالاخره حاضر میشیم بپذیریم، در برابر قوانینی که مورد قبول همه ماست، برابر باشیم؟ حالا بعضی قوانین کلا محل اعتراضن و عده ای میخوان به روش های مدنی ازشون سرپیچی کنن، اونا قبوله. ولی دیگه قوانینی  مثل پروتکل های کرونا رو همه قبول داریم و میدونیم که باید رعایت بشن، پس چرا باز سلیقه ای برخورد میکنیم. مثلا میخوایم جلو فلان برنامه ها و فعالیت ها که دل خودمون باهاشون نیست، گرفته بشه اما برای کسی که ما دوست داریم دیگه حله؟ دیگه کرونا خطر نداره؟

۲- کلا آیا درسته جلو یه بیمارستان که باید سکوت باشه و ترافیک روونی وجود داشته باشه تا بیماران راحت حمل و نقل بشن، چنین ازدحامی ایجاد بشه؟ بهتر نبود مثلا در چنین موقعیتی جلو صدا و سیما برای تجمع اعتراضی انتخاب میشد؟

 

یاد بگیریم که خودمون و عزیزانمون و علایق خودمون رو استثنا نبینیم. تا کشورمون در مسیر خردگرایی و حرکت مستقیم و متعادل قرار بگیره.

 

با احترام معتقدم باید تشییع جنازه استاد شجریان به عنوان یک الگو، در ایام کرونا با جمعیت کم برگزار بشه و تجمعات دیگه ای هم نباشه.

 

 

 

 

 

 

 

به یاد خسرو آواز ایران، استاد محمد رضا شجریان؛ مستان سلامت می کنند!

با وجود نهایت تاسف از درگذشت #استادمحمدرضاشجریان ، ولی چه قدر خوبه که توی این چند روز شدت گرفتن ناخوشیشون و خصوصا از  عصر پنجشنبه 17 مهر 99 که #خسرو_آواز_ایران بعد از یک دوره بیماری سخت به رحمت خدا رفت، توی فضای مجازی تقریبا به هر پیجی سر میزنم تصویر، کلیپ و مطلبی از ایشون می بینم.
.
از معدود مواقعی که از این حجم تکرار شدن یک موضوع اصلا ناراحت نیستم. چون به نظرم اینطور جاهاست که میشه فهمید #هنرمندان واقعی مورد احترام مردم چه کسانی هستند و ارزش های حقیقی برای یک #ملت چه چیزهاییه؟
.
 حتی کسانی که مخالف موضع گیری های سیاسی #استادشجریان  در اعتراضات سال هشتادوهشت و بعد از اون بودن هم یا به سکوت واداشته شدن یا تسلیت گفتن و هنر ایشون رو ستودن.
.
این جریان رو میشه واقعا #خودجوش دونست. چون نه کسی دعوت رسمی ای برای پست گذاشتن یا تجمع و عزاداری کرده، نه سازماندهی دولتی ای صورت گرفته و حتی نهادهای سازماندهی کننده رسمی احتمالا به دو دلیل ۱-موضع گیریهای سیاسی مرحوم #شجریان و همچنین ۲-به خاطر شرایط کرونا (که البته این دلیل دومی به حقه) سعی بر کنترل فضا و ممانعت از هیجانی شدن جو دارن، اما اونچه واقعا خودجوشه، راه خودش رو پیدا میکنه.
.
چه قدر عالیه که یک انسان بتونه در دوران حیاتش اینقدر هنرمندانه، باشکوه و مردمی زندگی کنه طوری که حتی تحریم شدن از سمت بعضی سیاسیون در راس قدرت و رسانه  های وابسته شون هم نتونه ذره ای از نفوذ و محبوبیت اون فرد رو در بین عوام و خواص جامعه کم کنه!
.
به هر حال بدون شک با #درگذشت_محمدرضا_شجریان یکی از اسطوره های بی تکرار #موسیقی_ایران رو از دست دادیم که جای عمیق ترین اندوه و تاسف ها برای کشورمونه. 
.
اگرچه بنده در جایگاهی نیستم که بتونم بین همه آثار زیبای #استاد_شجریان یکی رو به عنوان بهترین انتخاب کنم، ولی از لحاظ تجربه شخصی و ارتباطی که خودم تونستم با کارهای استاد برقرار کنم، آهنگ #رندان_سلامت_میکنند رو خیلی خیلی دوست دارم و توی پوشه #موسیقی های مورد علاقه ام داخل موبایل و داخل کامپیوتر خونه ذخیره کردمش و بارها گوشش دادم.
.
به همین خاطر برای #جمعه_با_موسیقی این هفته تماشای این قطعه زیبا رو که در یکی از کنسرت های #مرحوم_شجریان و گروهش، اجرا شده به شما دوستانم پیشنهاد میدم: (کلیک کنید1) (کلیک کنید2)

.
روح #استاد_محمد_رضا_شجریان شاد ، یادش گرامی و طنین صدایش تا همیشه جاودان
.
رندان سلامت می کنند جان را غلامت می کنند / مستی ز جامت می کنند، مستان سلامت می کنند
غوغای روحانی نگر، سیلاب طوفانی نگر / خورشید ربانی نگر مستان سلامت می کنند
ای آرزوی آرزو آن پرده را بردار از او  / من کس نمی دانم جز او مستان سلامت می کنند
ای ابر خوش باران ببا ، ای مستی یاران بیا / وی شاه طراران بیا ، مستان سلامت می کنند
آن دام آدم را بگو، وان جام عالم را بگو / وان یار و همدم را بگو، مستان سلامت می کنند