نظرات شخصی

حیاط خلوتی برای بیان دیدگاه های من درباره هرچیزی که به آن فکر می کنم.

نظرات شخصی

حیاط خلوتی برای بیان دیدگاه های من درباره هرچیزی که به آن فکر می کنم.

نظرات شخصی

امید برومندی
متولد 1367
اینجا حیاط خلوتی است برای بیان دیدگاه های شخصی اینجانب درباره هرچیزی که به آن فکر می کنم.
پیج شخصی من در اینستاگرام: omidbromandi@

۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «موسیقی» ثبت شده است

با وجود نهایت تاسف از درگذشت #استادمحمدرضاشجریان ، ولی چه قدر خوبه که توی این چند روز شدت گرفتن ناخوشیشون و خصوصا از  عصر پنجشنبه 17 مهر 99 که #خسرو_آواز_ایران بعد از یک دوره بیماری سخت به رحمت خدا رفت، توی فضای مجازی تقریبا به هر پیجی سر میزنم تصویر، کلیپ و مطلبی از ایشون می بینم.
.
از معدود مواقعی که از این حجم تکرار شدن یک موضوع اصلا ناراحت نیستم. چون به نظرم اینطور جاهاست که میشه فهمید #هنرمندان واقعی مورد احترام مردم چه کسانی هستند و ارزش های حقیقی برای یک #ملت چه چیزهاییه؟
.
 حتی کسانی که مخالف موضع گیری های سیاسی #استادشجریان  در اعتراضات سال هشتادوهشت و بعد از اون بودن هم یا به سکوت واداشته شدن یا تسلیت گفتن و هنر ایشون رو ستودن.
.
این جریان رو میشه واقعا #خودجوش دونست. چون نه کسی دعوت رسمی ای برای پست گذاشتن یا تجمع و عزاداری کرده، نه سازماندهی دولتی ای صورت گرفته و حتی نهادهای سازماندهی کننده رسمی احتمالا به دو دلیل ۱-موضع گیریهای سیاسی مرحوم #شجریان و همچنین ۲-به خاطر شرایط کرونا (که البته این دلیل دومی به حقه) سعی بر کنترل فضا و ممانعت از هیجانی شدن جو دارن، اما اونچه واقعا خودجوشه، راه خودش رو پیدا میکنه.
.
چه قدر عالیه که یک انسان بتونه در دوران حیاتش اینقدر هنرمندانه، باشکوه و مردمی زندگی کنه طوری که حتی تحریم شدن از سمت بعضی سیاسیون در راس قدرت و رسانه  های وابسته شون هم نتونه ذره ای از نفوذ و محبوبیت اون فرد رو در بین عوام و خواص جامعه کم کنه!
.
به هر حال بدون شک با #درگذشت_محمدرضا_شجریان یکی از اسطوره های بی تکرار #موسیقی_ایران رو از دست دادیم که جای عمیق ترین اندوه و تاسف ها برای کشورمونه. 
.
اگرچه بنده در جایگاهی نیستم که بتونم بین همه آثار زیبای #استاد_شجریان یکی رو به عنوان بهترین انتخاب کنم، ولی از لحاظ تجربه شخصی و ارتباطی که خودم تونستم با کارهای استاد برقرار کنم، آهنگ #رندان_سلامت_میکنند رو خیلی خیلی دوست دارم و توی پوشه #موسیقی های مورد علاقه ام داخل موبایل و داخل کامپیوتر خونه ذخیره کردمش و بارها گوشش دادم.
.
به همین خاطر برای #جمعه_با_موسیقی این هفته تماشای این قطعه زیبا رو که در یکی از کنسرت های #مرحوم_شجریان و گروهش، اجرا شده به شما دوستانم پیشنهاد میدم: (کلیک کنید1) (کلیک کنید2)

.
روح #استاد_محمد_رضا_شجریان شاد ، یادش گرامی و طنین صدایش تا همیشه جاودان
.
رندان سلامت می کنند جان را غلامت می کنند / مستی ز جامت می کنند، مستان سلامت می کنند
غوغای روحانی نگر، سیلاب طوفانی نگر / خورشید ربانی نگر مستان سلامت می کنند
ای آرزوی آرزو آن پرده را بردار از او  / من کس نمی دانم جز او مستان سلامت می کنند
ای ابر خوش باران ببا ، ای مستی یاران بیا / وی شاه طراران بیا ، مستان سلامت می کنند
آن دام آدم را بگو، وان جام عالم را بگو / وان یار و همدم را بگو، مستان سلامت می کنند

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ مهر ۹۹ ، ۱۹:۲۰
امید برومندی

این مطلب در تاریخ جمعه 17 مرداد 99 در پیج شخصی اینستاگرامم نوشته شد:

در روزهای گذشته انفجار مهیب #بیروت باعث کشته و زخمی شدن و بی خانمانی هزاران شهروند لبنانی شد. 
.
احتمالات مختلفی درباره این #حادثه وجود داره. یکی از نفرت برانگیز ترین احتمالات اینه که اونجا یک انبار مهمات جنگی بوده که در نزدیکی مناطق مسکونی نگهداری میشده تا از جان مردم براش سپر انسانی ساخته بشه و حتی شاید انفجارش هم یک عملیات خرابکارانه بوده باشه.

به طور کل #خاورمیانه همیشه درگیر جنگ بوده و این کودک عرب مدتها قبل چه زیبا در حضور #نانسی_عجرم خواننده معروف #لبنانی از کودکی های هدر رفته خودش و بسیاری از کودکان سرزمین های #جنگ_زده خونده و میخواد که کودکی شو بهش برگردونن. یه جا هم گریش میگیره و نانسی عجرم که از موفق ترین خوانندگان زن جهان عربه، در رفتاری متواضعانه به سمت کودک میدوه و بغلش میکنه و باهاش همخونی میکنه

کاش همه جا #موسیقی بود و #جنگ نبود. کاش #هنرمندان و اصحاب فرهنگ سهم بیشتری برای ظهور و بروز در جامعه داشتن. کاش موسیقی و بعضی دیگه از فعالیت های هنری در هیچ جامعه ای ممنوع نبود. کاش میشد به جاش جنگ و جنگ افروزی رو ممنوع کرد. کاش می شد جلو جاه طلبی آدم ها و غرور ورزی و خودبرتربینی شونو گرفت نه جلوی جلوه گری های هنری و فرهنگی رو که اصلا جنبه اجباری نداره و دیگران می تونن داوطلبانه و با انتخاب خودشون مخاطب یک هنرمند و آثار هنریش بشن. 

به هرحال حادثه #انفجار_بیروت با هر دلیلی که داشت، ناگهان جان و زندگی هزاران شهروند غیرنظامی رو به خطر انداخت و زیر و رو کرد. هر چند بسیاری از مردم ایران نگران این هستن که باز بخش زیادی از خسارات وارده به #لبنان بخواد از منابع ملی ما جبران بشه که البته نگرانی به حقی هم هست چون متاسفانه اینطور به نظر میاد که همواره به جای اینکه سرمایه های ملی مون صرف احتیاجات مردم مناطق محروم خودمون بشه، به طور بی رویه ای به سمت کشورهای عربی رفته اما در نهایت صرف نظر از این دغدغه های بحق مردم ایران، اصل حادثه #انفجار_لبنان ضایعه دردناکی بود و قطعا وظیفه انسانی همه ملت هاست که با این مردم مصیبت دیده همدردی و در یک حد معقولی بهشون کمک کنن تا از این وضع اورژانسی در بیان.

با دیدن این کلیپ بیش از پیش میفهمیم که احساسات این کودک خوش صدا و مادرش در پشت صحنه و داورانی که بهش امتیاز میدن، هیچ فرقی با احساسات هیچ کودک و هیچ مادر و هیچ هنرمندی در هیچ جای دنیا نداره.

روح موسیقی و #هنر رو همه با هر زبانی، میفهمیم و میشه با کمکش قلب های ملت ها رو به هم نزدیک کرد طوری که با هم شاد بشیم و با هم گریه کنیم.

 

 

 


 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ شهریور ۹۹ ، ۲۳:۵۶
امید برومندی

این مطلب در جمعه 27 تیر 99 در پیج اینستاگرامم منتشر شده.

#قطعه_پردیس با آهنگسازی #رابعه_زند @rabizand 

رابعه زند، نوازنده سازهای قانون، #چنگ‌های_باستانی و پژوهشگر سازگری، از جمله موسیقیدانانی است که نام #زنان_هنرمند را در #ایران سربلند کرده است. او در طول این سالها ضمن اجرا در گروه‌های مختلف آلبومی را با عنوان «قانون بی‌قانون» منتشر کرده که سال 96 در فهرست برگزیدگان جشنواره موسیقی فجر قرار گرفت. #بربت_میان_رودان با قدمتی چندهزارساله عجب موسیقی های خوبی می ساختن و گوش میدادن مردم اون زمان، اجداد ما که گمونم دل هاشون خوش تر از ما بوده.

 من موقع شنیدن این موسیقی همش یاد #باغ_های_پاسارگاد، #باغ_های_معلق_بابِل ، #تخت_جمشید در دامنه کوه رحمت میافتم و مجالیه تا کمی از رنجی که این روزها بر ایران زخمی و خسته مون میره، فاصله بگیرم. حتی به اندازه چند ساعت از یک روز جمعه تابستونی مثل خوردن یک قرص مسکن وسط یک سردرد مرگبار، وسط استرس قیمت دلار و بی ارزش شدن روز به روز پول ملی، ترس پیشروی جسورانه کرونایی که اگرچه هنوز کاملا معلوم نشده تولید آزمایشگاه های کشور دوست، برادر و البته اربابمون چینه یا خفاش خورهای خیر ندیده اون کشور یا آزمایشگاه های آمریکا یا دست خدا و قهر طبیعت؟ ولی چند ماهه بلای جون زندگی خیلی هامون شده، ترس اعدام جوانان کشورمون با اتهاماتی که خیلی هامون به خیلی هاش تردید داریم، ترس محدود کردن و تحت کنترل درآوردن روزافزون زندگی های شخصی مون و ابلاغ ممنوعیت های بی مبنای جدید، ترس تحمیل شدن بیش از پیش عقاید و آرمان های تخیلی ای که در عمل راه به قههرا بردن، ترس اینکه سال دیگه همین موقع مستأجرها باید چه مقدار دیگه پول بذارن روی اجاره قبلی شون و بی ماشین ها باید انتظارشون چند سال دیگه طولانی تر بشه و از ناحیه بی خانمان ها، بعد از کارتن خوابی و گورخوابی و پشت بام خوابی و زباله گردی، شاهد چه جهش دیگه ای در تولید سبک های فقیرانه تر خواب و خوراک همنوعان خودمون باشیم؟

 نه این رنج ها فراموش شدنی نیستن. ولی چنگ دلنواز میان رودان میتونه با پنجه هنرمند بانویی مثل رابعه زند مرهمی باشه که فرصتی بده برای دمی آرامش و فکر کردن به روزهایی که بالاخره با یک تدبیر و یک تصمیم و حرکت درست از این بحران طولانی نجات پیدا خواهیم کرد... 

 

پ.ن:البته بعضی دوستان تأکید دارن که امید تزریق بشه به جامعه، اما امیدها خودشون... نه نه نه .. نا امید نیستم! فقط مطمئنم که به مسیرهای رسمی فعلی امیدی نیست. اما قطعایه مسیر درست دیگه ای هست.

 

 #جمعه_با_موسیقی  #جمعه_باموسیقی  #چنگ_باستان  #چنگ_نوازی  #بربط  #بربط_نوازی

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ شهریور ۹۹ ، ۱۶:۵۹
امید برومندی

این مطلب در روز جمعه 6 تیر 99 در پیج اینستاگرامی من منتشر شد:

 

من فکر می کنم درون هر آدمی یک آرشیو بزرگ #موسیقی است که هر زمانی یک کدومش پخش (پلی) میشه.

خیلی از آدما حواسشون به #موسیقی_درون خودشون و دیگران نیست.


اما این موسیقی همیشه هست. گاهی از آرزوهامون نشات میگیره گاهی از ناکامی هامون. گاهی ترس هامونو بیان میکنه گاهی خبر از آرامش و رضایت عمیقمون میده. گاهی پر از غم و اندوهه و گاهی شاداب و سرزنده است و گاهی هم ترکیبی از چند حس متفاوته.
.

با خوب گوش دادن به صدای موسیقی درون خودمون می تونیم حال دلمونو بفهمیم. وقتی ترسیده و خسته است بیشتر هواشو داشته باشیم وقتی شاد و سر حاله، موجبات ثبات این حال خوبشو فراهم بیاریم وقتی پر از آرزوهای کال دور دسته، از شاخه های نزدیک زندگی براش #بهانه_های_ساده_شاد_بودن بچینیم وقتی دلتنگه به مهمونیش بریم یا به دیدن یه دوست ساده و با صفا ببریمش.
.

خلاصه گوش دادن به موسیقی درون میتونه مثل گرفتن نبض خودت باشه تا بفهمی حال دلت چه طوره؟
.
 حالا اگر بتونی موسیقی درون دیگران رو هم بشنوی و با ساز دلشون راه بیای، همدم انیس و مونسی میشی که جات در بهترین نقطه الفت و صمیمیت قلب آدم هاست و در نهایت اگر بتونی ساز دل کسی رو صیقل بزنی و کوک کنی تا موسیقی درونش خوش ریتم تر و دلنشین تر بشه، اونوقت معجزه گر بزرگی خواهی شد که شفا و شادی از چشمه های جوشان وجودت به رود #زندگی تا بی نهایت جاری میشه.
.
تا حالا به موسیقی درون خودتون گوش کردید؟ موسیقی درون دیگران رو چی؟ شنیدید؟ کسی رو در اطرافتون دارید که بتونید ساز دلشو کوک کنید؟ تا حالا لذت شفابخشی رو برای خودتون یا دیگران تجربه کردید؟ برای شفا بخشی نیاز نیست حتما پیامبر باشیم یا پزشک فقط کافیه گوش دلمونو تیز کنیم به روی موسیقی های درون خودمون و دیگران.
.
موسیقی درون من این روزها، چیزی شبیه اینه.
.
Journey کاری از (مارک الیاهو)
.
#جمعه_با_موسیقی 
#جمعه_باموسیقی
 

 

 

 

 

۳ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۴ شهریور ۹۹ ، ۰۰:۱۱
امید برومندی

هفته گذشته تولد خواننده بسیار خوب کشورمون خانم گوگوش بود. کسی که می تونیم بهش بگیم اسطوره ای در موسیقی پاپ چند دهه اخیر ایران. این اسطوره در پانزدهم اردیبهشت 70 ساله شد. گوگوش ویژگی هایی داره که به جرأت میشه گفت از معدود خوانندگان ایرانی است که در تراز بین المللی هم حرف هایی برای گفتن داره. 

پیشینه فعالیت، کارهای ماندگار، قدرت صدا، انتخاب ترانه های عمیق و با معنی و همکاری با آهنگسازهایی که واقعا استاد بوده و هستن در کارهاشون. در کارنامه کاری گوگوش به نظرم به ندرت میشه کار ضعیف پیدا کرد. من که هرچی سنم میره بالاتر بیشتر طرفدارش میشم و برام جایگاه ویزه تری پیدا میکنه.

البته یقیناً گوگوش هم مثل هر آدم دیگه ای در زندگی هنری یا شخصیش نقاط ضعفی داره. اهل این نیستم که هیچکسی رو بت کنم و بپرستم. ولی حداقل اون قسمت هاییش که به ما مربوط میشه یعنی اثار هنریش، اکثرا همه عالی و فاخر هستن.

گوگوش و بسیاری دیگه از خوانندگان خوبمون اگر در ایران می موندن و ما مردم ایران رسما می تونستیم از این هنرمندانمون با خرید آلبوم ها و یا خرید بلیط های کنسرتشون در داخل کشور حمایت کنیم، موسیقی پاپ ایران خیلی بیشتر از این در جهان پا میگرفت و می درخشید. هر چند همین حالا هم همیشه کنسرت های گوگوش در خارج از کشور پر از جمعیت میشه ولی قطعا اگر اجازه فعالیت درکشور خودش رو داشت خیلی بهتر می تونست بدرخشه.

ناراحت و خشمگینم از دست نسلی که این هنرمندان خوب رو از کشور خودشون بیرون کردن و ما رو محروم کردن از چنین خوب هایی. و آخرشم خودشون نتونستن کشور بهتری بسازن. فقط ماحصل اون ارمانگرایی های تخیلی و افراطی شد وضعیت نابسامان امروزی که تتلو فقط یکی از واضح ترین پیامدهاشه. کسی که بعد از بیرون دادن کلی موسیقی های غیرقابل دفاع، از یه جایی به بعد با یه مقدار ظاهرسازی با مجوز نهادهای رسمی رفت روی عرشه یک کشتی و ترانه ای حماسی خوند که بعیده واقعا معنیشو میفهمیده و بعد با دست های تماما تتو شده، به دیدار یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری رفت در حالیکه هم قبلش در منجلاب پوچی بود و هم بعدش به مرداب تباهی افتاد. حالا هم که میخواد حرمسرا راه بندازه و ... اگر قرار  به نرمی و مدارا بود، کاش با هنرمندان اصیل و فاخری مثل گوگوش این مدارا صورت میگرفت. 

هرچند هنرمندانی مثل گوگوش هیچوقت از دل طرفدارانشون در ایران نرفتن و تازه حالا با وجود این فضای مجازی خیلی بیشتر از قبل حضور دارن. اما رنج تبعید برای اونا و رنج دوری برای طرفدارانشون به هرحال حال هست.

اصلا نمیدونم چی شد که یه دفعه یه عده ای در یک جایی از تاریخ معاصر ایران خواستن به این هنرمندان نازنین گیر بدن؟ واقعا دنبال چه هدف و آرمانی بودن؟ آیا روش درستی رو انتخاب کردن؟ آیا حتی یک درصد به اون آرمان ها نزدیک شدن؟ کاش هیچ وقت افراط نکنیم. داشتن آرمان خوبه اما در آرمانگرایی هم نباید دچار افراط بشیم. تصمیمات و رفتارهای هیجانی و احساسی آفت جامعه ماست. هر وقت یاد بگیریم قیمه ها رو نریزیم توی ماست ها، تا حد امکان به عقاید و سبک زندگی دیگران کاری نداشته باشیم و مبنای تصمیم گیری های اجتماعی مون رو میانگین عقل بشر تا همین جایی که تا همین حالا قد میده، قرار بدیم، جامعه مون از این بحران ها و التهاب های همیشگیش فاصله میگیره و به یک ثبات و ارامشی میرسه.

خلاصه کلام گوگوش و بیشتر آثارش و هنرمندان همسطحش رو دوست دارم و متاسفم که به عنوان یک ایرانی حتی همین چند خط درد و دل رو هم با نگرانی مینویسم. اما مینویسم چون نمیخوام ادامه دهنده رویه اشتباه حذف هنرمندان خوب از کشور خودشون باشم.

 

پی نوشت:

این متن برای اینستاگرامم نوشته شده بود. منتها همش اونجا جا نشد و مجبور به خلاصه سازی شدم، اما متن کامل رو در اینجا درج کردم. ادرس پیج اینستاگرام بنده: omidbromandi@

 

 

 

 


 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ ارديبهشت ۹۹ ، ۲۳:۵۸
امید برومندی